Прылада прывада счаплення

Выключэнне счаплення ажыццяўляецца праз механічны прывад, у якім адсутнічае зазор паміж падшыпнікам выключэння счаплення і пялёсткамі націскной спружыны, т. е. педаль счаплення не мае вольнага кода. Адсутнічае і фіксаванае становішча педалі, бо няма ўпора абмяжоўвалага перасоўванне педалі ўгару. Асноўным параметрам, вызначальным звычайную працу прывада счаплення, з'яўляецца працоўны ход педалі, які павінен быць роўны 105...115 мм. Пры зносе накладак вядзёнай кружэлкі счаплення ход педалі павялічваецца, і ў вызначаны момант (пры ходзе 140 мм і вышэй) узнікае неабходнасць рэгулявання прывада счаплення.


Прывад счаплення тросавы, складаецца з педалі 7, троса 10 у зборы і відэльцы 20, якая ўздзейнічае на муфту падшыпніка выключэння счаплення.

Педаль счаплення падвешаная на агульнай з педаллю 5 тормазы восі 6 у кранштэйне 1. Кранштэйн педаляў счаплення і тормазы мацуецца да шчытка 27 перадка кузава. Да пласціны кранштэйна са боку маторнага адсека мацуецца вакуумны ўзмацняльнік 28 у зборы з галоўным цыліндрам 29 прывада тармазоў. Знізу да кранштэйна педаляў, у салоне кузава, мацуецца ў чатырох кропках кранштэйн вала рулявой калонкі.

Педаль 7 счаплення са ступіцай заціснутая паміж шчакой кранштэйна і шайбай восі 6 педаляў. У ступіцах педалі ўстаноўлены разрезные пластмасавыя ўтулкі 30, якія змазваюцца пры зборцы змазкай Литоп-24. Пры эксплуатацыі аўтамабіля ўтулкі ў дадатковай змазцы не патрабуюцца. Педаль тормазу ўсталяваная на восі паміж шчакой кранштэйна і распорнай пластмасавай утулкай 31. Вось педаляў у кранштэйне фіксуецца стопарным клямарам.

Верхні наканечнік 9 троса злучаецца праз пластмасавую ўтулку 32 з пальцам педалі счаплення і фіксуецца стопорной клямарам 8, а ніжні наканечнік 17 троса праз ланцужок 18 злучаецца з відэльцам 20 выключэнні счаплення. Павадок пры магчымых перасоўваннях наканечніка троса ўтрымліваецца на відэльцу з дапамогай драцянога фіксатара 19. Трасу троса ў подкапотном прасторы вызначае яго абалонка 12, верхні наканечнік 11, які замацаваны праз ушчыльняльнік на шчытку перадка кузава, а ніжні наканечнік 15 перадач разам з дэмпфіруючымі 25 і распорнай 26 утулкамі і замацаваны праз упартыя шайбы 24 гайкай. Для абароны ад забруджвання ўнутранай паражніны абалонкі наканечнікі забяспечаны ахоўнымі каўпачкамі 23. Дадаткова абалонка троса фіксуецца на пырскавіку 13 кузава пластмасавай клямарам 14.


Падшыпнік 12 (гл. гл. 17) муфты выключэння счаплення шарыкавы, самаўстанаўліваючайся, з ахоўнымі шайбамі. Ён усталёўваецца з невялікім радыяльным зазорам на муфту 13 і ў гняздзе металічнага фланца 19. Падшыпнік падціскаецца да фланца хвалістай спружыннай шайбай, у проразі якой заходзяць вусікі муфты, якія затым адгінаюцца. Такое злучэнне дае магчымасць «плаваць», т. е. самаўстанаўлівацца падшыпніку на муфце, што павялічвае даўгавечнасць кантактуе пары: падшыпніка і націскной спружыны. Унутраная абойма падшыпніка шырэйшая ў параўнанні з вонкавай, яна стала падціснутая да пялёсткаў націскной спружыны і ад гэтага кантакту круціцца разам з вядучай часткай счаплення. Муфта 13 падшыпніка выключэння счаплення размяшчаецца на накіроўвалай утулцы 20, якая сваім фланцам мацуецца да картэра счаплення. Відэлец 14 выключэнні счаплення адштампаваная са сталі, мае коробчатое перасек. У відэльцу выштампавана паўсферычнае гняздо, якім яна абапіраецца на шаравую апору 16. Падціскаецца відэлец да сваёй апоры драцяной спружынай 15, замацаванай на відэльцу. Унутраны канец відэльца заходзіць у пазу фланца муфты падшыпніка выключэння счаплення, а вонкавы - злучаецца праз ланцужок з тросам.

Нягледзячы на сталае падцісканне падшыпніка да пялёсткаў націскной спружыны, яго працаздольнасць захоўваецца на ўвесь прабег да капітальнага рамонту. Гэта забяспечваецца палепшаным ушчыльненнем падшыпніка і адсутнасцю дынамічных нагрузак на падшыпнік пры выключэнні счаплення. Апошняе характэрна ў прывадах, дзе маецца зазор паміж падшыпнікам і пялёсткамі націскной спружыны, калі ў момант выключэння счаплення падшыпнік успрымае рэзка якія павялічваюцца нагрузкі

Праца счаплення

Счапленне стала-замкнутага тыпу. т. е. стала ўключана У гэтым становішчы кіраваны дыск 4 (гл. гл. 17) пад высілкам націскной спружыны 7 заціскаецца паміж паверхнямі махавіка 2 і націскнога дыска 6. За рахунак сіл трэння паміж паверхнямі дыскаў крутоўны момант ад махавіка і націскнога дыска перадаецца на кіраваны дыск і праз дэталі дэмпфера на ступицу 24 кіраванага дыска і на першасны вал 22 каробкі перадач. Такім чынам, пры працавальным рухавіку і адпушчанай педалі счаплення дэталі вядучай і вядзёнай частак счаплення круцяцца як адно цэлае. І калі ў скрынцы перадач будзе ўключаная перадача, крутоўны момант ад рухавіка будзе перадавацца на кіроўныя колы аўтамабіля.

Для выключэння счаплення кіроўца націскае на педаль 7 (гл. гл. 18) счаплення. Паварочваючыся на восі 6, яна сваім верхнім плячом праз палец цягне за сабой трос 10 і адначасова расцягвае адцяжную спружыну 3. Перамяшчаючыся ў абалонцы, трос паварочвае на шаравой апоры відэлец 14 (гл. гл. 17) выключэнні счаплення. Унутранае плячо відэльца перамяшчае па накіроўвалай утулцы муфту 13 з падшыпнікам 12 выключэнні счаплення ў бок махавік. Высілак націску на пялёсткі націскной спружыны павялічваецца, і спружына 7, прагінаючыся на апорных кольцах 8, перастае ціснуць на націскны дыск 6. Вядзёны дыск 4 вызваляецца, знікаюць сілы трэння паміж дыскамі, і крутоўны момант перастае перадавацца на вузлы трансмі. У гэты момант магчыма ненаціскны пераключэнне перадач, пасля чаго кіроўца плыўна адпускае педаль счаплення, каб не дапусціць рэзкага павелічэння нагрузкі на дэталі трансмісіі. Гэта прадухіляе іх заўчасны знос, асабліва дыскаў счаплення і шасцерняў каробкі перадач.

Калі педаль адпускаюць, яна вяртаецца ў зыходнае становішча пад дзеяннем зваротнай спружыны. Разам з ёй займаюць зыходнае становішча відэлец з муфтай падшыпніка выключэння счаплення. Націскная спружына, прымаючы першапачатковую форму, перамяшчае націскную кружэлку ў бок махавік. Пры плыўным націску на вядзёную кружэлку яго хвалістая паверхня паступова становіцца плоскай, дазваляючы спачатку праслізгваць кружэлцы, з прычыны чаго счапленне ўключаецца плыўна. Пры гэтым крутоўны момант ад махавік 2 перадаецца на кажух 5 счаплення і націскны дыск 6 і за кошт сіл трэння на вядзёны дыск 4, затым ад яго праз дэталі дэмпфера на калодку 24 кіраванага дыска і праз шлицевое злучэнне на першасны вал 22 каробкі перадач.

Круцільныя ваганні каленчатага вала рухавіка паглынаюцца фрыкцыйным элементам дэмпфера і шасцю яго спружынамі. Пры змене велічыні крутоўнага моманту кіраваны дыск 4 разам з пласцінамі 26 і 34 дэмпфера перамяшчаюцца адносна ступицы 24. Пры гэтым паміж паверхнямі ступицы, фрыкцыйнага кольца 31 і апорнага кольца 33 узнікае трэнне, а спружыны 25 дэмпфера сціскаюцца, паглынаючы. Таму змяняны крутоўны момант будзе перадавацца на ступіцах дыска больш плаўна і таксама плыўна перадавацца нагрузка на шлицевое злучэнне ступицы і першаснага вала. Ход сціску спружын дэмпфера залежыць ад велічыні перадаецца крутоўнага моманту. Паварот вядзёнага дыска з пласцінамі дэмпфера адносна ступицы абмяжоўваецца упорам заклёпванняў 30 у падковападобныя выразы ступицы, пасля чаго сціск спружын спыняецца.

З прычыны зносу дыскаў счаплення ход педалі паступова павялічваецца, т. е. педаль прыўздымаецца, бо яе ўздым нічым не абмяжоўваецца. Пры гэтым змяняюцца ўзроўні размяшчэння педаляў счаплення і тормазы. Гэта абцяжарвае карыстанне педалямі. Таму пры ходзе педалі счаплення, роўным 115 мм і больш, яго варта рэгуляваць гайкай (гл. гл. 18), становішча якой фіксуецца контргайкай 22. Парадак рэгулявання наступны:

• прыслабіўшы контргайку 22, кручэннем рэгулявальнай гайкі 21 усталёўваюць ход педалі счаплення, роўны 105...115 мм;
• націскаюць на педаль счаплення да ўпора ў кілімок падлогі не меней трох разоў і правяраюць велічыню ходу педалі;
• пры неабходнасці праводзяць падрэгуляванне ходу педалі гайкай 21;
• не змяняючы становішча педалі, зацягваюць контргайку 22 момантам 1,5...2,0 кгс·м.