Górne 13 i dolne 36 ramion zawieszenia są połączone ze sworzniem obrotowym 10 za pomocą przegubów kulowych. Górny przegub kulowy 14 jest przymocowany trzema śrubami do górnego wahacza. Łożysko 12 znajduje się w korpusie zawiasu, którego podstawę stanowi żywica, a powierzchnię cierną tkanina teflonowa, ściśle przylegająca do kulistej powierzchni sworznia 9. Detale zawiasu są chronione przed zanieczyszczeniem przez wzmocnioną osłonę 11. Sworzeń osadzony jest częścią stożkową w stożkowym otworze sworznia i zabezpieczony nakrętką samozabezpieczającą. Podczas pracy części zawiasów nie są smarowane.
Dolny przegub kulowy 45 jest połączony ze sworzniem obrotowym i ramieniem zawieszenia w taki sam sposób jak przegub górny. W korpusie 46 zawiasy znajduje się sworzeń 49 z półkulistym łbem. Na wałek sworznia nałożone jest łożysko ceramiczno-metalowe 48 o półkulistej powierzchni. Wkładka 47 wykonana z gumy olejoodpornej wkładana jest na wcisk w dolną część korpusu. Na powierzchnię wkładki stykającą się z półkulą palca nanoszona jest warstwa tworzywa sztucznego (mieszanka nylonu z siarczkiem molibdenu). W dolnej części korpusu zawiasu znajduje się otwór, przez który następuje smarowanie zawiasu. Zamykana jest stożkowym korkiem.
Ramię górne 13 zawieszenia jest połączone osią 22 z przednim końcem nadwozia, a ramię dolne 36 jest zawieszone za pomocą śrub 37 do poprzecznicy 30 zawieszenia za pomocą osi 35, która jest przymocowana ze wspornikami do drzewców. Podkładki dystansowe 28 i podkładki regulacyjne 27 są instalowane pomiędzy osią dolnej zapadki a belką poprzeczną.
Zmieniając liczbę podkładek 27, reguluje się wzdłużny kąt nachylenia osi obrotu i kąt pochylenia przednich kół. Oba wahacze połączone są z osiami za pomocą gumowo-metalowych zawiasów, które zapewniają bezluzowe połączenie tych części. Taki zawias zawiera gumową tuleję 25, zewnętrzne 24 i wewnętrzne 23 metalowe tuleje. Podkładka 26 jest zainstalowana między zawiasem a nakrętką.
Sprężyna 38 opiera się swoim górnym końcem przez miseczkę podtrzymującą 21 z gumową uszczelką 20 na przednim końcu korpusu. Dolny koniec sprężyny spoczywa na miseczce podtrzymującej 44 dolnego ramienia. W zależności od długości pod obciążeniem 435 kgf, sprężyny przedniego zawieszenia są podzielone na grupy A i B. Sprężyny grupy A są oznaczone żółtą farbą, a sprężyny grupy B są zielone. Ruch przedniego koła w górę jest ograniczony przez ogranicznik ramienia 13 o zderzak gumowy 15 zamontowany we wsporniku 16.
Boczne przechyły nadwozia podczas skręcania samochodu są redukowane przez stabilizator, wykonany w postaci pręta 33 ze stali sprężynowej. Końce pręta są przymocowane do wsporników dolnych wahaczy za pomocą zacisków 39 przez gumowe poduszki 32. Sam pręt jest przymocowany do prętów 34 za pomocą dwóch wsporników 31, w których otworach znajdują się gumowe tuleje. Do dolnych wahaczy przymocowane są amortyzatory 40. Drążek amortyzatora przechodzi przez otwór w miseczce nośnej 17 i jest mocowany nakrętką. Pomiędzy obudową amortyzatora a szybą oraz między podkładką oporową a szybą montowane są poduszki gumowe 18. Amortyzator mocowany jest do dolnego wahacza za pomocą wspornika 43 oraz śrub 41, 42.
Piasta koła 6 osadzona jest na czopie 5 zwrotnicy na dwóch łożyskach stożkowych 1, które dociskane są nakrętką regulacyjną 3. Pomiędzy nakrętką a łożyskiem zewnętrznym znajduje się podkładka oporowa 4 z wąsem w rowku czopa, dzięki czemu nie obraca się on podczas dokręcania nakrętki. Od wewnątrz w gnieździe piasty zamontowana jest dławnica samozaciskowa 7. Od zewnątrz wnęka piasty zamykana jest zaślepką 2, którą wciska się w piastę. Tarcza hamulcowa 8 i pierścień zaciskowy są przymocowane do kołnierza piasty za pomocą dwóch kołków prowadzących, a tarcza koła jest przykręcona.
Wymiary głównych współpracujących części i granice dopuszczalnego zużycia podczas pracy podano w tabeli. 14.
