Hamulce kół przednich

Otwórz duży obraz w nowej karcie »

---

Mechanizm hamulca hamulca przedniego jest zamontowany na wsporniku 5, przymocowanym do zwrotnicy 6 czterema śrubami, których nakrętki są zabezpieczone parami przed samoczynnym odkręceniem podkładkami zabezpieczającymi. Równocześnie ze wspornikiem na zwrotnicy za pomocą tych samych śrub mocuje się tłoczoną stalową osłonę ochronną 3 hamulca i dźwigni obrotowej. Moment dokręcania nakrętek mocujących wynosi 6 kgf·m. Zacisk hamulca przedniego 11 jest przymocowany do uszu wspornika 5 po jego wewnętrznej stronie za pomocą dwóch śrub z łbem sześciokątnym. Po dokręceniu momentem obrotowym 3,5 kgf·m łby śrub są blokowane podkładkami zabezpieczającymi, których płatki są wygięte na krawędzi zacisku i łbów śrub.


Zacisk jest podstawą do montażu hydraulicznych cylindrów hamulcowych i klocków hamulcowych i jest złożonym odlewem z żeliwa sferoidalnego. Na środku zacisku wykonany jest rowek promieniowy do zakrycia tarczy hamulcowej 2. Na bocznych ścianach rowka promieniowego wykonane są dwa poprzeczne rowki do montażu klocków hamulcowych 13, aw występach ścian zacisku znajdują się dwa okienka z rowkami prowadzącymi do cylindrów hamulcowych 15. W celu zwiększenia odporności na korozję zewnętrzna powierzchnia zacisku oraz wspornik 5 są kadmowane.

Cylindry hamulcowe po zamontowaniu w okienkach zacisku są blokowane przez elementy ustalające 26, które są luźno osadzone w gniazdach cylindra i w położeniu roboczym opierają się za pomocą sprężyny 25 o ścianki rowka 27, specjalnie wykonanego w przypływ zacisku. Elementy ustalające mają na celu jedynie dokładne określenie położenia cylindrów względem zacisków oraz uproszczenie montażu i demontażu tych cylindrów. Reakcje wsporników, wynikające z sił hamowania, działają na występy prowadzące cylindrów i są całkowicie odbierane przez rowki prowadzące okienek zacisku.

Cylindry hamulcowe 15 i 24 wykonane są ze stopu aluminium. W celu zwiększenia odporności antykorozyjnej powierzchnia cylindrów poddawana jest pasywacji chromowej.

Lusterko cylindra jest obrobione z dużą precyzją, niezbędną do niezawodnej pracy pary cylinder-tłok. Na lusterku cylindra wykonany jest pierścieniowy rowek ze stożkowym dnem i ściętą ścianą przednią dla gumowego pierścienia uszczelniającego 23. Te cechy konstrukcyjne rowka są niezbędne do działania pierścienia 23, który uszczelnia tłok 14.


Wewnątrz cylindrów umieszczone są stalowe tłoki 14, których powierzchnie cierne o zwierciadło cylindra są chromowane i obrobione z dużą precyzją w celu zwiększenia odporności na zużycie. Wyjście tłoków z cylindrów jest chronione gumowymi mankietami 22, których zewnętrzne krawędzie są rzucane na ramiona cylindrów, a wewnętrzne krawędzie robocze zakrywają ramię lądowania tłoków.

Centralny otwór cylindra na tłok 14 jest zaślepiony tylną ścianą, w której wykonane są dwa gwintowane otwory:

• przy cylindrze wewnętrznym - jeden otwór do podłączenia przewodu elastycznego 7, który dostarcza płyn hamulcowy z głównego cylindra hamulcowego, drugi - dla rurki 18, łączącej cylinder wewnętrzny z cylindrem zewnętrznym;
• cylinder zewnętrzny ma jeden otwór na mocowanie 16 przewodu do odpowietrzania hamulców, drugi na rurkę 18 łączącą cylinder zewnętrzny z wewnętrznym. Oba otwory posiadają wyjścia do wnęki cylindra poprzez skośne otwory w tylnej ściance.

Klocki hamulcowe 13 są wkładane w poprzeczne rowki ścian bocznych zacisku, które są stalową płytką o grubości 5 mm z przyklejoną do niej okładziną cierną. Aby zwiększyć siłę przyczepności, w płytce wykonuje się cztery otwory na odpowiednie występy okładziny.

Dwa owalne otwory na uchu klocka przeznaczone są do mocowania kołków 19. Każdy sworzeń 19 jest osadzony w otworach występów wewnętrznego i zewnętrznego cylindra hamulcowego i ogranicza promieniowy ruch klocków hamulcowych.

Aby wyeliminować wibracje podczas ruchu samochodu, sprężyny dystansowe 21 są wprowadzane pod główki palców, a kręcone sprężyny 12 są rzucane na uszy szczęk hamulcowych, dociskając szczęki hamulcowe do palców. Dodatkowo sprężyny 12 ustalają położenie klocków hamulcowych w położeniu spoczynkowym, a tym samym eliminują ich niepotrzebne tarcie o tarczę hamulcową. Kołki mocujące są blokowane w pływach cylindrów za pomocą zawleczek 20.


Płyn hamulcowy doprowadzany jest do wewnętrznego cylindra hamulcowego przewodem elastycznym 7. Końcówka przewodu 7 jest ustawiona w określonej pozycji, najkorzystniejszej dla wygięcia przewodu 7 podczas drgań zawieszenia, dzięki wspornikowi prowadzącemu 8, który przy jednocześnie zapobiega samoczynnemu odkręceniu złączki 9.

Płyn hamulcowy jest dostarczany do zewnętrznego cylindra hamulcowego 15 przez stalową rurkę łączącą 18 z wewnętrznego cylindra hamulcowego.

W gwintowany otwór przypływu zewnętrznego cylindra hamulcowego wkręca się złączkę 16, na którą nakłada się wąż podczas odpowietrzania hamulców. W pozycji spoczynkowej złączka 16 jest zamknięta gumową zaślepką 17.

Zacisk 11, zmontowany i zamocowany na wsporniku 5, osłania tarczę hamulcową 2, zamocowaną na piaście koła 4 i zamocowaną na niej wraz z pierścieniem zaciskowym 1 za pomocą dwóch kołków prowadzących 10.

Gdy koło jest następnie montowane na piaście, tarcza hamulcowa (razem z kołami) dodatkowo mocowany czterema śrubami.

Tarcza hamulcowa wykonana jest z żeliwa szarego. Powierzchnie cierne tarczy na okładzinach hamulcowych są obrabiane z dużą precyzją, dopuszczalna niepłaskość i nierównoległość wynosi 0,02 mm. Wgniecenia i porowatości na powierzchniach ciernych tarczy są niedopuszczalne, ponieważ wady powierzchni przyczyniają się do szybkiego zużycia okładzin klocków hamulcowych.