Instrumenty cyfrowe mają małą bezwładność, są niewrażliwe na wibracje i położenie ciała podczas pomiarów, ale instrumenty wskaźnikowe wyraźnie pokazują dynamikę zmian mierzonych parametrów. Ponadto wyświetlacz ciekłokrystaliczny przyrządów cyfrowych jest wrażliwy na zmiany oświetlenia i temperatury.
Sprawdzanie martwych obwodów
Przed przystąpieniem do pracy należy skalibrować omomierz. Przy wybranej granicy pomiaru (dla większości obwodów do 200 omów) zamknij końcówki sond. Na instrumencie analogowym z pokrętłem nastawczym «0» ustawić wskaźnik na zero. W cyfrowych urządzeniach gospodarstwa domowego nie ma takiego regulatora. Dlatego do pomiaru małych ilości (do 1–2 omów), po zwarciu sond określamy rezystancję wewnętrzną omomierza i jego przewodów, która wynosi 0,03–0,06 oma. Wartość tę należy odjąć od wynikowej wartości rezystancji.
Aby przetestować obwód, odłącz przynajmniej jeden z jego końców (w przeciwnym razie prąd będzie omijał inne części obwodu, a odczyty będą nieprawidłowe). Na jednej z sond urządzenia lepiej założyć zacisk tego typu «krokodyl» i podłącz go do «masa». Podczas sprawdzania urządzeń z przewodnictwem jednokierunkowym (np. prostownik generatora) zwróć uwagę na polaryzację urządzenia.
Aby sprawdzić uzwojenia rozrusznika, generatora, przewodów wysokiego napięcia itp. przełączyć urządzenie na dolną granicę pomiarów. W praktyce dokładność konwencjonalnych autotesterów nie wystarcza do sprawdzenia odcinków obwodów, w których nawet najmniejszy wzrost rezystancji jest niedopuszczalny, na przykład z powodu słabego styku. Dlatego zwracamy uwagę na niewielkie odchylenia strzałki od działki zerowej, a po pomiarze ponownie sprawdzamy kalibrację przyrządów.
Założone szorty «rama» i sprawdzać w przerwach za pomocą meggera (zakres «M»). Dla wielu testerów (rozjazdy) praca w tym zakresie wymaga dodatkowego źródła prądu stałego. W przypadku jego braku, zachowując ostrożność, sprawdzamy obwód lampą zasilaną napięciem 220 V.
Sprawdzanie obwodów pod napięciem
Sprawdzamy obwody napięcia za pomocą woltomierza i amperomierza.
Podłączamy woltomierz równolegle do testowanego urządzenia lub odcinka obwodu. Zakres pomiarowy 0-15 lub 0-25 VDC. przewód ujemny (sonda) połączyć się z «waga», pozytywne - z konsumentami lub bieżącymi źródłami. Na podstawie spadku napięcia można określić awarię obwodu zasilania (pęknięcie, utlenienie styków itp.), a także zwarcie w odbiorniku.
Do testowania obwodów pod napięciem można użyć próbnika o mocy nie większej niż 3-4 W, przystosowanej do napięcia 12 V (na przykład lampka AMN12-3 zastosowana w zestawie wskaźników).
Amperomierz musi mieć górną granicę pomiaru 10 A lub więcej prądu stałego, a także zabezpieczenie przed przeciążeniem. Amperomierz podłączamy szeregowo z badanym urządzeniem. «Plus» urządzenie jest podłączone do źródła zasilania i «minus» do konsumenta. Mierzymy pobrany prąd i porównujemy go z prądem znamionowym wskazanym w charakterystyce technicznej badanego urządzenia. Ponieważ rzeczywiste napięcie w sieci pokładowej różni się od nominalnego (w danych odniesienia prąd znamionowy odpowiada napięciu znamionowemu, tj. 12 V), uzyskana wartość może nieznacznie różnić się od podanej wartości. Jeśli prąd jest mniejszy niż wymagany, obwód elektryczny jest uszkodzony, a jeśli większy, wystąpiło zwarcie w odbiorniku.