Urządzenie startowe

Specyfikacja techniczna:

• Moc znamionowa, kW - 1,3
• Pobór prądu przy maksymalnej mocy, A, nie więcej niż - 260
• Siła pobieranego prądu w stanie zahamowania, A, nie więcej niż - 500
• Pobór prądu na biegu jałowym, bez przekaźnika, A, nie więcej niż — 60

Rozrusznik typu 29.3708 jest lewoskrętnym silnikiem prądu stałego o mieszanym wzbudzeniu z elektromagnetycznym dwuuzwojeniowym przekaźnikiem trakcji. Służy do uruchamiania silnika, jest zainstalowany po jego lewej stronie (z przodu, patrząc w kierunku samochodu) i jest połączony kołnierzowo z obudową sprzęgła za pomocą trzech śrub dwustronnych.

Główne elementy obudowy rozrusznika lub stojana 16 (Ryż. 103) z uzwojeniami wzbudzenia, zworą 18 ze sprzęgłem jednokierunkowym 4, pokrywą 6 od strony napędu z dźwignią 5, pokrywą 14 od strony kolektora z uchwytami szczotkowymi i przekaźnikiem trakcji. Pokrywy 6, 14 i korpus są połączone dwoma ściągaczami.




Korpus wykonany jest z taśmy ze stali miękkiej zwiniętej w cylinder i zespawanej na złączu. Wewnątrz obudowy zamocowane są śrubami cztery stalowe słupy 17, na które nałożone są cewki uzwojenia. Obudowa wraz z cewkami i biegunami tworzy stojan. Trzy cewki stojana (seryjny) połączony szeregowo z uzwojeniem twornika i jeden (shung) - równolegle. Dlatego wzbudzenie rozrusznika jest mieszane. Zapewnia stosunkowo niskie obroty biegu jałowego twornika, co zmniejsza zużycie tulei łożyskowych, ułatwia pracę sprzęgła jednokierunkowego i zapobiega rozbieganiu twornika.

Główny prąd pobierany przez rozrusznik przepływa przez cewki szeregowe i uzwojenie twornika. Dlatego są nawijane taśmą miedzianą o dużym przekroju. Przez cewkę bocznikową przepływa stosunkowo niewielki prąd, który zależy głównie od napięcia akumulatora. Dlatego cewka bocznikowa jest uzwojona drutem miedzianym w izolacji emaliowanej. Cewki oplecione są bawełnianą taśmą i zaimpregnowane lakierem.

Kotwica 18 składa się z wału, na który wciskany jest rdzeń z blach elektrotechnicznych oraz kolektora 12. W rowkach rdzenia umieszczone jest uzwojenie z taśmy miedzianej. Końce uzwojenia są przylutowane do płytek kolektora. Wał twornika obraca się w dwóch tulejach ceramiczno-metalowych zaimpregnowanych olejem. Tylna tuleja jest wciśnięta w pokrywę 14, a przednia tuleja znajduje się w obudowie sprzęgła. Przedni koniec wału twornika wchodzi do tej tulei, gdy rozrusznik jest przymocowany do obudowy sprzęgła.

Rozrusznik wykorzystuje kolektor końcowy. Jest to plastikowy dysk, w którym wypełnione są miedziane płytki stykowe kolektora. Zastosowanie kolektora końcowego pozwoliło na zmniejszenie długości rozrusznika oraz jego wagi. Ponadto taki kolektor przyczynia się do bardziej stabilnej i długotrwałej pracy styku szczotkowego.


Na przednim końcu wału twornika zamontowany jest napęd rozrusznika, składający się z rolkowego sprzęgła jednokierunkowego i koła zębatego 2. Zadaniem sprzęgła jednokierunkowego jest przeniesienie momentu obrotowego z wałka twornika rozrusznika na koronę koła zamachowego przez koło zębate 2 podczas rozruchu silnika, a po uruchomieniu, podczas pracy w trybie wyprzedzania, aby zapobiec przenoszeniu momentu obrotowego z koła zamachowego na twornik. W przeciwnym razie uzwojenie twornika może wyjść ze szczelin rdzenia z powodu «rozstaw» - zbyt duża częstotliwość obrotu twornika przez koło zamachowe pracującego silnika.

Sprzęgło jednokierunkowe składa się z pierścienia zewnętrznego z rolkami 3 oraz napędu wewnętrznego połączonego z kołem zębatym 2. Pierścień zewnętrzny posiada trzy rowki o zmiennej głębokości. W głębszej części rowka rolki mogą się swobodnie obracać, w płytszej części są zaklinowane pomiędzy pierścieniami zewnętrznym i wewnętrznym. Rolki są wciskane w mniej głęboką część rowka za pomocą sprężyn.

Pokrywy 6 i 14 są odlewane ze stopu aluminium. Cztery szczotkotrzymacze ze szczotkami miedziano-grafitowymi są przynitowane do pokrywy 14 od wewnątrz. Dwa uchwyty szczotek ze szczotkami dodatnimi są odizolowane od pokrywy za pomocą podkładek i tulei tekstolitowych. Pozostałe dwa uchwyty szczotek ze szczotkami ujemnymi są przynitowane bezpośrednio do pokrywy, tj. połączone «waga».

Plastikowa dźwignia 5 jest zainstalowana w pokrywie 6 na osi, która przenosi siłę pociągową z przekaźnika na napęd rozrusznika. Rowki dźwigni obejmują ucha pierścienia napędowego 19, zamontowanego na plastikowej tarczy centrującej. Tarcza ta wraz z pierścieniem ogranicznika i sprężyną zderzaka mocowana jest za pomocą pierścienia ustalającego na piaście przynitowanej do zewnętrznego pierścienia sprzęgła jednokierunkowego 4.


Przekaźnik trakcji, zamocowany trzema śrubami do pokrywy 6, służy do sprzęgnięcia koła napędowego z wieńcem koła zamachowego oraz do zamknięcia obwodu zasilania uzwojeń twornika i stojana. Przekaźnik ma dwa uzwojenia: zwijające i podtrzymujące, uzwojone w jednym kierunku. Początek uzwojenia jest przylutowany do wtyczki «50» na pokrywie przekaźnika. Koniec uzwojenia podtrzymującego jest przyspawany do kołnierza przekaźnika (czyli podłączony do «waga»), a koniec uzwojenia cofającego jest podłączony do dolnego sworznia stykowego przekaźnika.

na ryc. 104 przedstawia obwód włączania rozrusznika za pomocą przekaźnika pomocniczego 6 typ 113.3747-10, zamontowanego w komorze silnika na przegrodzie. Na początku produkcji samochodów VAZ-2108 przekaźnik ten nie był instalowany, a napięcie z wyłącznika zapłonu było doprowadzane bezpośrednio do przekaźnika trakcji rozrusznika.