Cechy konstrukcyjne układu kierowniczego

Sterowniczy bezpieczne, z regulacją wysokości (kąt nachylenia) kolumna kierownicy, z układem kierowniczym z zębatką i zębnikiem.




Przekładnia kierownicza montowany z drążkami kierowniczymi mocowany jest w komorze silnika do osłony grodziowej nadwozia na dwóch wspornikach za pomocą wsporników 8 (Ryż. 7.1). Mechanizm jest mocowany za pomocą nakrętek na przyspawanych śrubach przez gumowe wsporniki (poduszki) 9.

W skrzyni korbowej 17 mechanizmu kierowniczego, na łożyskach rolkowych 20 i kulkowych 22, zamontowane jest koło zębate napędowe 21, które jest połączone z zębatką 16. Bieżnia wewnętrzna łożyska kulkowego jest zamocowana na wale przekładni za pomocą pierścienia ustalającego 23, a bieżnia zewnętrzna jest dociskana nakrętką 26 do czoła gniazda łożyska w mechanizmie obudowy kierownicy. W rowku nakrętki znajduje się pierścień uszczelniający 25. Podkładka ochronna 24 jest zainstalowana między nakrętką a pierścieniem ustalającym 23. Nakrętka jest blokowana w skrzyni korbowej za pomocą podkładki i zamykana pylnikiem 28, nakładana na wał napędowy. Na pylniku i obudowie przekładni kierowniczej wykonane są oznaczenia A i B służące do ustawienia zębatki przekładni kierowniczej w położeniu środkowym. Zębatka 16 jest dociskana do zębów koła napędowego za pomocą sprężyny 32 przez ogranicznik ceramiczno-metalowy 31, uszczelniony w skrzyni korbowej gumowym pierścieniem 30. Sprężyna jest dociskana nakrętką 33 z pierścieniem ustalającym 34, który wytwarza opór do odkręcania nakrętki.

Na skrzynię korbową przekładni kierowniczej nakłada się kapturek ochronny 29 po lewej stronie, a po prawej stronie wciska się rurę z podłużnym rowkiem. Przekładki gumowo-metalowych zawiasów 13 końcówek wewnętrznych 7 drążków kierowniczych przechodzą przez rowek rury i otwory w pokrywie ochronnej 10. Drążki przekładni kierowniczej są mocowane do zębatki za pomocą śrub 6, które przechodzą przez płytkę łączącą 12 i przekładki przegubów gumowo-metalowych 13. Śruby są mocowane za pomocą płytki blokującej 11.







Wał kierownicy składa się z górnej 15 (Ryż. 7.2) i pośredni 1 wały połączone przegubem Cardana 4. Wał pośredni jest połączony z kołem napędowym za pomocą kołnierza 9 (Ryż. 7.3) przez elastyczny rękaw. Górny wał jest zainstalowany w rurze 10 (patrz ryc. 7.2) wspornik 3 na dwóch łożyskach kulkowych 13 z elastycznymi tulejami na pierścieniu wewnętrznym.

Wspornik 3 mocowania wału kierownicy jest przymocowany do spawanego wspornika 12 nadwozia w czterech punktach, przy czym przód wspornika jest zabezpieczony dwiema płytkami mocującymi 11 za pomocą zrywalnych śrub z łbem walcowym. Tylna część wspornika 3 wału kierownicy mocowana jest na śrubach przyspawanych z nakrętkami z podkładkami sprężystymi lub nakrętkami samozabezpieczającymi bez podkładek sprężystych. Wspornik 3 do mocowania wału kierownicy i jego rury 10 są ze sobą połączone obrotowo za pomocą dwóch płyt 9 za pomocą czterech śrub z plastikowymi 6 i metalowymi 5 tulejami. Przy takim połączeniu rura wraz z górnym wałem kierownicy może poruszać się zarówno w kierunku kątowym, jak i osiowym względem wspornika 3. Ruch kątowy następuje o wielkość szczeliny P w płycie prowadzącej regulacji kątowej przyspawanej do rurowego, a osiowego - o wielkość szczeliny C w prowadnicy regulacji osiowej wspornika 3. Dzięki temu możliwa jest zmiana kąta nachylenia kolumny kierownicy i przesuwanie jej wzdłuż osi w obrębie długości rowków C i p.

Do mocowania rury 10 względem wspornika 3 służy dźwignia 20 do regulacji położenia kolumny kierownicy. W jego piaście wycięte są rowki, przez które jest ona połączona z tuleją nastawczą 23 i mocowana na jej wielowypustach za pomocą pierścienia ustalającego 21. Tuleja 23 nakręcana jest na sworzeń sprzęgła 24, który przechodzi przez szczeliny blaszek prowadzących rura 10 i wspornik 3. Na śrubie zainstalowana jest tuleja dystansowa 25. Pod łbem śruby 24 wykonany jest prostokątny występ lub zainstalowana jest część spawana z występami, w wyniku czego śruba jest unieruchomiona przed obracaniem. Obrócenie dźwigni 20 w dół zmniejsza siłę docisku płyt prowadzących, co pozwala na ręczną zmianę kąta kolumny kierownicy. Po ustawieniu kolumny kierownicy w żądanym położeniu w kierunku osiowym dokręca się śrubę sprzęgającą na wale przekładni, podnosi się dźwignię regulacyjną 20 i ustala kolumnę w ustawionym położeniu.

Sprężyny 22 wspornika 3 mocowania drążka kierowniczego dociągają rurę wspornika do górnego położenia uniemożliwiając swobodny ruch rury w dół, gdy dźwignia 20 jest w dolnym położeniu.Napęd kierownicy składa się z dwóch integralnych drążków kierowniczych i dźwigni obrotowych 3 (patrz ryc. 7.1) teleskopowe kolumny przedniego zawieszenia. Długość każdego drążka zmienia się za pomocą drążka rurowego 5, który nakręca się na główki 7 i 1 i blokuje nakrętkami 4. W główce główki zewnętrznej znajdują się części przegubu kulowego: wkładka 37, sworzeń 38 i sprężynę 36. Wahacz 3 jest przyspawany do korpusu teleskopowej kolumny przedniego zawieszenia.