1. Przednie klocki hamulcowe. 2. Suwmiarka z cylindrem. 3. Sworzeń mocowania podpory do palców kierujących. 4. Tłok. 5. Przewód hamulcowy. 6. Zaślepka złączki do pompowania napędu hamulca. 7. Pierścień uszczelniający tłoka. 8. Kołek prowadzący. 9. Ochronna osłona palców. 10. Przewodnik po butach. 11. Hamulec tarczowy. 12. Sprężyna dociskowa okładziny. 13. Pokrywa ochronna tłoka. 14. Śruby mocowania mechanizmu hamulca do pięści obrotowej. 15. Płytka blokująca. 16. Złączka do pompowania napędu hamulca. 17. Blok mechanizmu hamulca tylnego. 18. Stojak sprężynowy. 19. Sprężyna buta. 20. Dźwignia ręcznego napędu klocków hamulcowych. 21. Rozwijający się pasek. 22. Śruba mocowania dźwigni. 23. Sprężynowy hak. 24. Podkładki sprężyste sprzęgła górnego. 25. Cylinderek koła. 26. Tłoki sprężyn dystansowych. 27. Końcówka do odpowietrzania napędu hamulca tylnego koła. 28. Miseczka podtrzymująca sprężynę. 29. Uszczelnienie tłoka. 30. Tłok. 31. Nakrętka regulacyjna. 32. Ruchomy ogranicznik klocka. 33. Ustalacz sprężyny. 34. Tarcza mechanizmu hamulcowego. 35. Linka hamulca postojowego. 36. Dolne podkładki sprężyste sprzęgła. 37. Podkładki płyty nośnej. 38. Płyta prowadząca klocka. 39. Nity. 40. Sprężyna powrotna liny. 41. Płyta prowadząca kabel. 42. Końcówka kabla.
Mechanizmy hamowania kół pod działaniem siły z napędu hydraulicznego wytwarzają i zmieniają moment hamowania na kołach. Osiąga się to poprzez dociskanie do obracających się dysków (bębny) klocki hamulcowe stałe. Powstałe siły tarcia wytwarzają moment hamujący na kołach, którego wielkość zależy od siły działającej na pedał hamulca i napędu jego ruchu.
W samochodzie zastosowano dwa rodzaje mechanizmów hamulcowych: na przednich kołach - tarcza, z tyłu - bęben.
Hamulec przedniego koła
Mechanizm hamulca przedniego koła z automatyczną regulacją szczeliny między klockami a tarczą, z «Ruchomy» nawias. klamra (suwmiarka) 2 jest odlany ze stopu aluminium wraz z cylindrem koła. Jest przymocowany za pomocą dwóch śrub 3 do kołków prowadzących 8, które są zainstalowane w otworach prowadnicy 10 bloków. Aby zabezpieczyć palce przed korozją, podczas montażu w otwory prowadnicy wprowadzany jest smar UNIOL-1. Zapewnia to wymagany ruch wspornika, niezależnie od wieku pojazdu. Powierzchnia palców jest chroniona przed wpływem agresywnego środowiska gumowymi osłonami 9. Ich krawędzie wchodzą w pierścieniowe rowki podkładek prowadzących i palców. Aby zapobiec powstawaniu oporu powietrza w otworach prowadnicy podczas poruszania palcami na skutek jej ściskania, na trzonku sworznia wykonuje się spłaszczenia. Śruby mocujące «pływająca klamra» są blokowane przez wygięcie płytek blokujących 15 na krawędziach śrub.
Prowadnica klocka mocowana jest za pomocą dwóch śrub 14 do zwrotnicy. W rowku prowadnicy 10 znajdują się dwa klocki hamulcowe 1, pomiędzy którymi znajduje się tarcza 11 hamulca. Klocki są dociskane do rowków prowadnicy za pomocą sprężyn płytkowych 12. Są one nakładane na schodkowe występy klocków, a ich końce opierają się o półki rowków zacisku. Zacisk posiada okienko do kontroli klocków hamulcowych.
We wnęce cylindra jest zainstalowany wydrążony tłok 4 z pierścieniem uszczelniającym 7. Ze względu na elastyczność tego pierścienia i rowek o specjalnej konfiguracji w cylindrze utrzymywana jest pewna szczelina między klockami a tarczą. Pierścień uszczelniający szczelnie zakrywa tłok, w trakcie którego się obraca, a po zwolnieniu rozwija się i powraca do pierwotnego położenia tłoka. Wnęka cylindra jest chroniona gumową osłoną 13, której krawędzie zakrywają tłok i cylinder. W cylindrze wykonane są dwa otwory - w jeden wkręca się złączkę węża 5 do doprowadzania płynu hamulcowego, aw drugą złączkę 16 do odpowietrzania siłownika hamulca.
Klocki hamulcowe są stalowe, mają wyprofilowany kształt, co zapewnia ich ciasne dopasowanie do okładzin prowadzących. W górnej części klocka znajduje się występ, na który nakładana jest sprężyna płytkowa 12. Podczas montażu klocka końce sprężyn opierają się o półki rowków zacisku, co zapewnia stały docisk klocka do rowki prowadnicy. W ten sposób powstaje ciasne dopasowanie klocków, co eliminuje ich wibracje. Podkładki cierne są przyklejone do podkładek, których powierzchnia robocza jest polerowana.
Tarcza hamulcowa 11 wykonana jest z żeliwa. W piaście tarczy wykonane są cztery otwory, jeden z gwintem, do mocowania tarczy hamulcowej do piasty koła za pomocą śruby, pozostałe - do przejścia śrub mocujących tarczę koła. Powierzchnia robocza dysku wykonana jest z dużą precyzją. Pęknięcia, skorupy i głębokie zagrożenia nie są na nim dozwolone. Normalna grubość dysku wynosi 9 mm, maksymalna dopuszczalna to 7,8 mm.
Hamulec tylnego koła
Mechanizm hamulca bębna tylnego koła z ręczną regulacją luzu między okładzinami a bębnem. Zamontowany jest na płycie nośnej 34, która jest mocowana do kołnierza wahacza tylnego wraz z osią tylnego koła. Na dole osłony dwa nity 39 mocują pakiet płyt, z których jedna jest podporą (poz. 37) do klocków hamulcowych, innych tarcz (poz. 38) kierują ruchem dolnej części butów na płycie bazowej, ograniczając ich ruch osiowy.
W górnej części osłony za pomocą dwóch śrub mocowany jest cylinderek koła 25.
Klocki hamulcowe są ściągane razem przez górne 24 i dolne 36 sprężyny, które dociskają klocki do dolnego wspornika i do ograniczników tłoków 30 cylindra koła. Klocek jest zabezpieczony przed przesunięciem poprzecznym: w dolnej części przez prowadnice 38 wspornika, w górnej części przez rowek ograniczników tłoków 30 cylindra koła, w środkowej części przez sprężyny płaskie 19 założone zębatki 18. bęben hamulcowy. Poprawia to skuteczność hamowania i skutkuje bardziej równomiernym zużyciem klocków hamulcowych.
W gwintowane otwory cylindra koła wkręca się dwie złączki, jedną (poz. 27) - do odpowietrzenia napędu hamulca tylnego koła, drugi - do przewodu zasilającego.
Na krawędzi tylnej podkładki dźwignia 20 ręcznego napędu klocków jest zamocowana zawiasowo za pomocą śruby 22. Pomiędzy tą dźwignią a żebrem przedniego klocka hamulcowego zamontowany jest drążek rozporowy 21 o regulowanej długości. Składa się z samego pręta, ogranicznika 32 buta i nakrętki regulacyjnej 31 z blokadą sprężynową 33. Nakrętka jest nakręcana na gwintowany koniec pręta i opiera się o niego ogranicznik 32 buta, znajdujący się na końcu z baru. Żebro przedniego klocka hamulcowego wchodzi w szczelinę ogranicznika. Nakrętka regulacyjna ma zewnętrzne zęby, którymi można obracać nakrętkę. Zmienia to długość pręta rozprężnego, tj. szczelinę między ślizgami a bębnem. Aby uzyskać dostęp do nakrętki w bębnie hamulcowym, wykonuje się otwór, zamykany gumową zatyczką. Położenie nakrętki jest blokowane przez ustalacz sprężyny 33. Po obróceniu nakrętki jest ona wyciskana z wnęki zęba, a następnie wchodzi do nowej wnęki.
W przyszłości w samochodach rodziny «Ok» zapewniona jest automatyczna regulacja szczeliny między klockami a bębnem.
Cylinderek 25 mechanizmu hamulcowego składa się z obudowy, w której umieszczone są dwa tłoczki 30 z uszczelkami 29 oraz sprężyna dystansowa 26 z miseczkami 28. Wnęka cylindra jest uszczelniona gumowymi nakładkami. Pompowanie napędu mechanizmu hamulcowego odbywa się przez złączkę 27.
Bęben hamulcowy 1 (patrz rozdz. 25) odlane razem z piastą tylnego koła z żeliwa sferoidalnego. Aby uzyskać dostęp do nakrętki do ręcznej regulacji szczeliny między klockami a bębnem, od końca bębna znajduje się otwór o średnicy 20 mm. Zamyka się go gumowym korkiem 24. W piaście koła obrabia się gniazda łożyskowe, a trzy śruby wciska się w otwory piasty, na których osadzone są tarcze koła.
Nominalna średnica bębna wynosi 180 mm, maksymalna dopuszczalna średnica to 181,5 mm.